Οι Αζόρες αποτελούν ένα σύμπλεγμα νησιών στην μέση του Ατλαντικού Ωκεανού που ανήκουν στην Πορτογαλία. Ένα από τα ενδημικά είδη των νησιών αυτών είναι το είδος Pyrrhula murina που εντοπίζεται μόνο στην ανατολική πλευρά του μεγαλύτερου νησιού Sao Miguel.
Στην τοπική γλώσσα το πτηνό αυτό λέγεται Priolo και έχει μέσο όρο μήκους 15-17 εκατοστά και μέσο βάρος 30 γρ. Τα αρσενικά είναι ελαφρώς μεγαλύτερα από τα θηλυκά και γενικότερα διαθέτουν κοντά φτερά και μια πιο μακριά ουρά. Οι χρωματισμοί είναι γκριζοκαφετοί ενώ επίσης το πάνω μέρος του κεφαλιού είναι μαύρο.
Το Priolo θεωρήθηκε σχεδόν εξαφανισμένο στον 20ο αιώνα καθώς ο πληθυσμός του είχε φτάσει 30-40 ζευγάρια την δεκαετία του '70. Πέρα από το κυνήγι και την αποψίλωση των δασών η κυρία αιτία της μείωσης του πληθυσμού του ήταν τα εισβλητικά εξωτικά είδη φυτών. Η εισβολή αυτών των ειδών επηρέασε δραματικά την εξάπλωση των Priolo μιας και τα τελευταία είχαν εξειδικεύσει τις διατροφικές τους ανάγκες σε φυτικά ενδημικά είδη και στηρίζονταν σε αυτά. Έτσι λοιπόν τα εξωτικά φυτά εξαπλώθηκαν εις βάρος των ενδημικών πράγμα καταστροφικό για τα Priolo τα οποία περιορίστηκαν σε μια μικρή έκταση (580 εκτάρια) στην ανατολική πλευρά του Sao Miguel που υπάρχει δάσος δάφνης.
Εδώ και αρκετά χρόνια έχουν γίνει προσπάθειες διατήρησης και ανάκαμψης του πληθυσμού και τα αποτελέσματα είναι ενθαρρυντικά καθώς ο πληθυσμός έχει αυξηθεί σε περίπου 800-1000 άτομα στις μέρες μας. Οι προσπάθειες αυτές αφορούν κυρίως την προστασία και αναβάθμιση των ενδημικών δασών δάφνης που αποτελούν το ενδιαίτημα του Priolo(η περιοχή Pico de Vara/Ribeira do Guilherme προστατεύεται και νομικά από την Ευρωπαϊκή Ένωση) καθώς επίσης και τον περιορισμό των ξενικών φυτικών ειδών. Έτσι λοιπόν από την κατάταξη "Κρισίμως Κινδυνεύον" του IUCN το Priolo τωρα πια είναι απλά "Τρωτό". Παρόλα αυτά εξακολουθεί να είναι ένα από τα περισσότερο απειλούμενα είδη στην Τάξη των Στρουθιομόρφων στην Ευρώπη.
http://life-terrasdopriolo.spea.pt/en/lands-of-priolo/the-azores-bullfinch/
https://www.birdlife.org/worldwide/news/azore-glory-europes-most-threatened-songbird-rebounds
Στην τοπική γλώσσα το πτηνό αυτό λέγεται Priolo και έχει μέσο όρο μήκους 15-17 εκατοστά και μέσο βάρος 30 γρ. Τα αρσενικά είναι ελαφρώς μεγαλύτερα από τα θηλυκά και γενικότερα διαθέτουν κοντά φτερά και μια πιο μακριά ουρά. Οι χρωματισμοί είναι γκριζοκαφετοί ενώ επίσης το πάνω μέρος του κεφαλιού είναι μαύρο.
Το Priolo θεωρήθηκε σχεδόν εξαφανισμένο στον 20ο αιώνα καθώς ο πληθυσμός του είχε φτάσει 30-40 ζευγάρια την δεκαετία του '70. Πέρα από το κυνήγι και την αποψίλωση των δασών η κυρία αιτία της μείωσης του πληθυσμού του ήταν τα εισβλητικά εξωτικά είδη φυτών. Η εισβολή αυτών των ειδών επηρέασε δραματικά την εξάπλωση των Priolo μιας και τα τελευταία είχαν εξειδικεύσει τις διατροφικές τους ανάγκες σε φυτικά ενδημικά είδη και στηρίζονταν σε αυτά. Έτσι λοιπόν τα εξωτικά φυτά εξαπλώθηκαν εις βάρος των ενδημικών πράγμα καταστροφικό για τα Priolo τα οποία περιορίστηκαν σε μια μικρή έκταση (580 εκτάρια) στην ανατολική πλευρά του Sao Miguel που υπάρχει δάσος δάφνης.
Εδώ και αρκετά χρόνια έχουν γίνει προσπάθειες διατήρησης και ανάκαμψης του πληθυσμού και τα αποτελέσματα είναι ενθαρρυντικά καθώς ο πληθυσμός έχει αυξηθεί σε περίπου 800-1000 άτομα στις μέρες μας. Οι προσπάθειες αυτές αφορούν κυρίως την προστασία και αναβάθμιση των ενδημικών δασών δάφνης που αποτελούν το ενδιαίτημα του Priolo(η περιοχή Pico de Vara/Ribeira do Guilherme προστατεύεται και νομικά από την Ευρωπαϊκή Ένωση) καθώς επίσης και τον περιορισμό των ξενικών φυτικών ειδών. Έτσι λοιπόν από την κατάταξη "Κρισίμως Κινδυνεύον" του IUCN το Priolo τωρα πια είναι απλά "Τρωτό". Παρόλα αυτά εξακολουθεί να είναι ένα από τα περισσότερο απειλούμενα είδη στην Τάξη των Στρουθιομόρφων στην Ευρώπη.
http://life-terrasdopriolo.spea.pt/en/lands-of-priolo/the-azores-bullfinch/
https://www.birdlife.org/worldwide/news/azore-glory-europes-most-threatened-songbird-rebounds
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου